Kalbimi astım bu
gece!
Hiç korkmadan
Gözlerimi
kapatmadan ve seni son bir kez daha bile düşünmeden astım bu gece!!!
Ellerimi kalbime
buladım...Gözlerimi sana boyadım son kez!Siyahtan başka bir renk
yakıştıramadım gözlerine...En derinen soğuk en içli
renk artık benim için siyah...Belki bir inci kadar saf değilbelki bir bulut
kadar ferahta değil bakışların bu yüzden olabilir..Ve bildiğimiz bütün
diğer renkler senin gözlerinde solabilir!!!
...Ben beyazdım
Kapkaranlık bir
geceye sarılmışkalbimi asmış ve
siyaha bulanmış bulundum sabaha karşı evimde...Soranlar olduanlamsız
bulundu...Kalbimi aradılar önce(senden gayri herkes oradaydı)...Herşey
bulundu...En çabuk karanlığı buldular odamda...Sonra bir beyaz mendil ve
gözlerimden akmış siyah boyalar!!!
...Ben
beyazdım...Kalbim kapkara..Kalın bir halattadününe küsmüşyarını düşleyen
gözleri vardı...Bir damla yaş gördüler siyahtan çalma!!
Düşlerimi astım
ben bu gece...Umudum yittiyokolup
gitti!!!Ellerime baktılar sonra..olamazdı..Aldığın güller hala
kıpkıkırmızı...Neden solmamışlardı?Neden hala nefretduygulargözlerimsözlerimumutlarımhayall erim
simsiyahken güller kıpkırmızıydı?Bir anlamı olmalıydı!!!
Yavaş yavaş
döküldü ellerimden yapraklar...Hayır olamazdı..Ben böyle karanlıklar
içindeyken güller kırmızı kalamazdı..sonra bir kaç kelime söylediler!!!
Yaprakların
ucunda yazılar belirmeye başladı!
Sen içini
kaprkara zindanlarda tutarsın belki..
Yüreğini hiç
acımadan darağacına asabilirsin...
Benim nefes almak
için sana ihtiyacım var!!
Sen yüreksizken
ben de yaşayamam ki!!!
İşte bu satırlar
hayata dönmemin tek sebebi olabilirdi!